معرفی کتاب “بگو ببارد باران”
بسم الله الرحمن الرحیم روایت «دوم شخص مخاطب» شاید از ابتدا به دلت ننشیند. اصلاً چه کاری‌ست که مدام به فردی که نیست بگویی:«تو آنجا بودی، تو رفتی، تو دیدی، نوشتی، خواندی، گفتی…» او که دیگر حضور ندارد. خودش می‌رود، داغ نبودنش را هم به دل خیلی‌ها می‌گذارد. اصلاً اگر مخاطبت را نبینی، روایت دوم شخص مخاطب آزاردهنده می‌شود. همین کافی‌ست که کتاب را شروع نکرده، ببندی و دل به دل نویسنده ندهی. اما به همین سادگی هم نیست. وقتی خطاب چند جملۀ اولت با فردی باشد که می‌دانی زنده است، گرفتار می‌شوی. کم‌کم که پیش می‌روی او را...
ادامه مطلب
